Een bericht vanuit het onbekende

Beste lezer,

Het is alweer even geleden. In dit nieuwe, brede veld van het onbekende zwaaien we naar je met onze armen wijd open. Hoe gaat het met je?

De afgelopen twee maanden hebben we gemerkt dat – net als de maatregelen van onze regering – onze behoeften en gevoelens van week tot week veranderen. Zowel op persoonlijk niveau als op creatief/werkniveau. Ik schrijf je vanuit het onbekende een groet, in de hoop je snel weer te zien.

Veem House for Performance is een theater waar ideeën, artiesten en publiek elkaar ontmoeten. Een plek om samen nieuwe perspectieven op het bestaande te vormen. En om een ​​nieuw perspectief te vormen heb je een uitgangspunt nodig. Daarom hebben we een vragenlijst opgesteld om te horen waar jij op dit moment aan denkt en wat jouw behoeften zijn.

We zijn ons ervan bewust dat we geen oplossing of voorspelling kunnen bieden, maar we hebben wel ervaring met improviseren. Ervaring met ons aanpassen aan nieuwe situaties. We omarmen het onbekende al geruime tijd. We hebben vertrouwen en bovendien zijn we niet alleen: we zijn dankbaar dat we deel uitmaken van een gemeenschap van zeer betrokken makers en publiek.

Na de invoering van de maatregelen rondom COVID-19, besloten we om het rustig aan te doen. Om ruimte, tijd en aandacht creëren voor de nabije toekomst. We hopen snel de polyfonie van stemmen – van curatoren, artiesten en publiek – weer te kunnen verwelkomen in Veem. We bekijken het stap voor stap en zullen je op de hoogte houden van wanneer onze deuren weer opengaan. We zullen dit doen wanneer we denken dat het juist en veilig is, niet alleen wanneer we dat weer mogen.

Het was vreemd om ons theater opnieuw binnen te treden na meer dan een maand afwezig te zijn geweest. Ik was daar voor een intieme doorloop van een nieuwe voorstelling van Rob Smorenberg, die in april alleen in ons theater werkte. Het voelde zo raar om drie mensen in het theater te zien en hen te begroeten vanuit een lege tribune. Het voelde alsof ik iets in het geheim deed, maar het was zo leuk om elkaar te zien en naar een voorstelling in het theater te kijken. Ik merkte ook dat ik de ruimte met een hernieuwde blik observeerde. Het zette me aan het denken: terugkeren naar het theater zal voor ons allemaal vreemd zijn. Het betreden van een ruimte bedoeld voor gemeenschappelijke bijeenkomsten zal niet hetzelfde zijn. We zullen opnieuw moeten beginnen, met kleine stapjes. Misschien organiseren we een gecontextualiseerde ‘Wendag’ voor onze community. We kijken er erg naar uit om je weer te verwelkomen.

We hopen je snel te zien, we hopen dat je veilig bent en het goed met je gaat. En voor nu zijn we benieuwd: wat zijn je behoeften, gedachten en indrukken over het opnieuw betreden van het theater? Laat het ons weten.

Het beste,

Marga Kroodsma

Artistiek Directeur