House of Desaparecidxs (Huis van Verdwenen Mensen)

“There is a zone of nonbeing, an extraordinarily sterile and arid region, an utterly naked declivity where an authentic upheaval can be born” (Frantz Fanon)

Gehuld in bivakmuts vertrekt Paula’s personage La ChicaScratch op een transgenerationele reis om de verborgen geschiedenis van haar moeder te ontrafelen. Zij was actief als jonge millitante activiste in het Colombia van de jaren 70. Onderweg reflecteert La ChicaScratch op haar eigen reis: de duistere redenen die haar tien jaar geleden bewogen om Colombia te ontvluchten voor een politiek ballingschap in Nederland.

Paula Chaves Bonilla’s nieuwste performance House of Desaparecidxs (Huis van Verdwenen Mensen) is een getuigenis naast die van duizend andere Colombianen die hun land ontvluchtten, omdat hun leven in gevaar was of is. Mensen die geen andere keuze hadden dan hun thuisland te verlaten omdat ze werden bedreigd vanwege hun politieke voorkeur, hun seksuele identiteit, vanwege hun rol als gemeenschapsleider of omdat ze gerechtigheid zochten voor gecriminaliseerde, verdwenen of vermoorde dierbaren. House of Desaparecidxs opent zijn deuren voor deze gecensureerde verhalen; we betreden een utopische ruimte waarin we door niet-lineaire herinneringen uit het heden, de toekomst en het verleden reizen – een reis die de grens tussen het rijk van het leven en de dood verkleint.

Protest in ballingschap
House of Desaparecidxs volgt de verbondenheid van gemeenschappen, mensen en verhalen die de vraatzuchtige necropolitiek van het kapitalisme weerstaan en waarde vinden in solidariteit en gezamenlijkheid. De voorstelling ontvouwt zich als een protest in ballingschap en vindt een manier om de dialoog met de oorspronkelijke geschiedenissen te herstellen. Zo wordt de vernietiging van herinnering (memoricide), die zo destructief en kenmerkend is voor een bestaan in ballingschap, weerstaan.