Tijd (werktitel)

Het schijnt dat we in dit tijdvak op de geschiedenislijn ‘nog nooit zo druk geweest’ zijn terwijl we ook nog nooit zo lang hebben geleefd. Zelfs de dagen worden onmerkbaar langer, met 0,017 milliseconde per jaar, omdat die dagen de uitdijende beweging zijn tussen zon, maan en aarde. Tijd is het gevolg van de zwaartekracht. Tijd is fysiek. Onze tijdsbeleving is afhankelijk van ankerpunten: de nacht en de dag, de steeds terugkerende honger, dorst, slaap, het suboptimale systeem van de klokslag en de groei en het verval van ons lichaam.

Het theater leent zich er bij uitstek voor om de tijd als onderwerp te benaderen omdat binnen een theaterzaal, waar de muren zwart zijn en het licht eeuwig schijnt, de tijd geconstrueerd kan worden zonder invloed van buitenaf. Keizerrijken kunnen in anderhalf uur ten onder gaan met de zekerheid dat na de val de bar nog steeds open is. In TIJD vraagt theatercollectief Schwalbe het publiek om de ‘tijd tijdelijk uit handen te geven’. Om de tijd van de klok te verruilen voor die van de ervaring. Om plaats te nemen, dichtbij te komen, weg te gaan (om een Snickers te halen), van perspectief te wisselen, in verzet te gaan, een nest te bouwen, de nacht door te brengen, wakker te worden en om iets heel anders of nog steeds hetzelfde te zien.

Gratis Entree.